František TOMÁŠEK *30. 6. 1899 Studénka + 4. 8. 1992 Praha
Uśmiechnięty, spokojny, dostojny mężczyzna, pełen wewnętrznego ognia, mocno wierzący w swoją prawdę. Niepodporządkowany a jednak pełen pokory, od końca lat osiemdziesiątych publicznie bronił praw człowieka oraz wolności obywatela, odważnie przeciwstawiał się władzy totalitarnej. Duchowny, biskup ołomuniecki został w latach pięćdziesiątych przez cztery lata internowany w obozie pracy. W 1977 roku został kardynałem a rok później arcybiskupem praskim. Z wyglądu jakoby prosty, uległy i morawski kapłan, w rzeczywistości niezwykle wykształcony, mądry, energiczny, odważny i skromny człowiek z głęboką świadomością społeczną. Chociaż był poważnie chory, wykonywał wszystkie czynności pastor, przy czym był bacznie śledzony przez policję. Pomimo tego odleciał do Rzymu na kanonizację błogosławionej Agnieszki Czeskiej /Anežka Česká/ w 1989 roku, by po powrocie skutecznie włączyć się do rewolucji listopadowej. Za jego pośrednictwem jakoby Agnieszka /Anežka/ błogosławiła całemu narodowi na drodze do ponownego uzyskania wolności. Na domu rodzinnym w Studénce tablica pamiątkowa przypomina o tym, że właśnie tutaj przyszła na świat jedna z największych postaci nowoczesnej historii kościoła w naszym państwie.
